- cəzbedici
- прил.1. см. cazibədar2. физ. притягивающий (обладающий силой притяжения, тяготения). Cəzbedici qüvvə притягивающая сила, cəzbedici kütlə притягивающая масса
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
cəzbedici — sif. Cəzb edən, cazibədar, cazibəli, məftunedici. Cəzbedici gözəllik. Cəzbedici gözlər. – Gəncliyin əlvan tabloları yenə də öz cəzbedici pərdəsini Hüsaməddinin qarşısında açdı. M. S. O.. <Nil> yetişmiş gözəl bir qız kimi cəzbedici idi. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cazib — ə. cəzb edən, cəzbedici, cazibəli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cazibədar — ə. və f. cazibəli, cəzbedici … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
firibəndə — f. «aldadan, tovlayan» m. məftunedici, cəzbedici … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ahənrüba — is. <fars.> bax maqnit. Ahənrüba – yunanca miqnatis, rusca maqnit, bu bir cövhərdir ki, dəmiri cəlb edir. C. M.. Məlumdur ki, ahənrübani dəmirin yanına gətirəndə onu çəkir. H. Z.. // məc. Cəzbedici qüvvə, cazibə. Onda sanki ahənrüba var idi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cazibə — is. <ər.> 1. Cisimlərin bir birini özünə cəzb etməsi xassəsindən ibarət fiziki hadisə. Eynşteynin cazibə nəzəriyyəsi. Cazibə qüvvəsi məlum qarşılıqlı təsir qüvvələrindən ən zəifidir. 2. məc. İnsanın könlünü cəzb edən xassə, cəzbedici qüvvə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti